υπερδιατείνω

Α

1. προκαλώ υπερβολική διάταση σε όργανο τού σώματος·2. παθ. ὑπερδιατείνομαι

α) τεντώνομαι φωνάζοντας, φουσκώνω και φωνάζω («ὑπερδιατεινόμενον κύριον ποιῆσαι τὸν νόμον», Δημοσθ.)

β) (σχετικά με την κύστη ή άλλα όργανα) παρουσιάζω έντονη διάταση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + διατείνω «εκτείνω, τεντώνω»].